Her şey yeni baştan

Sizin de farkettiğiniz gibi www.devrimtipi.com/kunduz/ adresinden yayımladığım web sitesini buraya taşıdım. Oradaki tüm yazıları da aktardım ama yorumlar ne yazık ki aktarılamıyor. O yüzden yeni yorumlarınızı buraya bekliyorum.

Kuzey'i ve yeni yaşantımızı artık buradan takip edebilirsiniz...

Son 4 Hafta - 35 Hafta 6 günlük - 16 Temmuz 2007

Bu hafta yine NST ye girdim. Ufak ufak başlamış kasılmalar, ama ben hissetmiyorum henüz. Her şey yine normal (maşallah). 2 hafta önce 75 kiloydum, bu hafta ise 76,4 olmuşum :( 80'i zorlayacağım galiba.

Kuzey ultrason sırasında sürekli kıpırdadığı için ölçüm biraz zor oldu. 3 kilo 136 gram olmuş. Boyunu sormayı unuttuk :( Yine poz vermedi. Şöyle hayal meyal yüzünü gördük, gözler, yanak falan ama görüntü hiç iyi değildi.

Bir dahaki kontrol ayın 28'inde. 10 Ağustos gibi doğum olabilir dedi Şenol Bey. Bu sefer "zor olur normal doğum" demedi. 4 kiloyu geçerse mecbur sezeryan olacak ama, bakalım kaç kilo olacak pıtırcık.

Karnımda acaip acaip şeyler yapıyor Kuzey. Dışarıdan bakılınca karnımın patlayacağı ya da en azında yırtılacağı ve Kuzeyin minik ayaklarının dışarı çıkacağı zannedilebilir. Biraz fazla hareketli :)

Meyve de yasak! - 31 Hafta 6 günlük - 18 Haziran 2007

8. ayın başında ben yine çok başarılı bir şekilde 3 haftada iki kilo aldığım için meyveye de kısıtlama geldi. 74 kilo olmuşum! yani başlangıçtan beri tam 15 kilo almışım. "20 ile bitirirsin" dedi doktor :)

Normal doğuma karar vermiştim, umarım her şey yolunda gider. Doğum hakkında konuştuk biraz. Hastanede bir gün kalacakmışım, doğuma hemşireler, epidural için anestezi uzmanı ve iki doktor giriliyormuş. Akay Hastanesi'nde gerçeklşecek doğum. tabi hepsi inşallahlı cümleler bunlar.

Gelelim Kuzey Bey'e: kilosu ve boyu normal hafta değerlerindeymiş. Gerçi baş çevresi hala 1 hafta önde gidiyormuş. Kalp atış hızı dakikada 126, gayet iyi imiş. Aşağıda ultrason görüntüsü var. Yüzü bize bakıyor. çenesini, sarkmış tombul yanaklarını ve gözünü seçebildiyseniz size 10 puan veriyorum :)

Göbek de büyük, kafa da - 34 Hafta 0 günlük - 3 Temmuz 2007

Kontroller artık iki haftada bire düştü. NST (non stres test) diye bir teste girdim. Bu testte rahim kasılmaları, bebeğin kalp sesleri ve bebek hareketleri aynı anda grafiksel olarak ölçülüyor. Sonra bebeğin sağlığı, kalp atış hızı, oksijen alımı vb tahminlerde bulunuluyor. Bizim bebiş maşallah gayet normal çıktı test sonucunda. Kasılmalarım başlamamış, ki bu da iyi bir şeymiş.

Gelelim Kuzey Bey'in kilo ve boyuna, baş çevresi yine 2 hafta önden gidiyor, göbek çevresi de :) 3 kilooooo... Boyu da 47 cm. miş. Çok tombik ve de göbekli bir kişi kendisi. Doktor dedi ki "Normal doğum yapamayabilirsin. Doğuma kadar 4 kiloyu bulabilir". Ve en acısı artık tatlı, şeker, hamurişi toptan yasak.

Kuzey yine poz vermedi veee dolayısı ile yine bizim fotoğraflarımızla idare edeceksiniz :) Fotoğraflar iş arkadaşlarımızla geçen Pazar gittiğimiz Beynam pikniğinden. Yollarda doğurabilirim :)

Koca kafa oğluş :) 28 Hafta 3 günlük - 25 Mayıs 2007 niyetine bir yazı

Evet utanıyorum ama bu yazıyı da 18 Haziran'da yazıyorum. Tembellik ettim ve eklemedim siteye hiç bir şey.

Bu ay 1.5 kilo civarı aldım. İyi bir gelişme. Şenol Bey ölçümleri yaptı. Odasına geçtik. "Kilosu normal gidiyor ama baş çevresi büyüklüğü normalden iki hafta önde" dedi. Sonra Hakan'a bakarak "Genetik ama bu sanırım" dedi, hehe...

Oğluş kocaman olduğu için artık ekrana sığmıyor, kafasını gömmüş. Ultrason görüntüleri simsiyah. Kuzey Bey kendini sakladığı için, hiç bir şey görünmüyor. O yüzden bu seferlik benim görüntülerimle idare edeceksiniz.

Önden her şey normal, bir de yandan bakın :) Fotoğraflar 18 Mayıs tarihli.

Tatile çıkacağım için bir sonraki randevu 18 Haziran'a verildi. Yani bugüne. Bundan sonra 2 haftada bir kontrole gidecekmişim. Bakalım tatil Kuzey Bey'e yaramış mı. Bana yaradığı kesin :)

Üzgünüm oğluş :( 24 Hafta 3 günlük - 27 Nisan 2007 niyetine bir yazı

O kadar uzun süredir siteye yeni bir şey eklemedim ki, kendimi çok suçlu hissediyorum. Hakan'la ha bugün ha yarın diye diye taa bu aşamaya geldik. şimdi aklımda kalanları yazacağım. Aslında şu anda tarih 18 Haziran.

7. ayda oğluşun boyu 28 cm civarıydı sanırım, kilosunu hatırlayamıyorum. Tüm bunlar yetmezmiş gibi ultrason görüntüsünü de bulamıyorum bir türlü. Neyseki görüntüler o kadar da iyi değildi. 3 boyutlu görüntüsünün CD si ise evde. onu en kısa sürede ekleyeceğim.

Benimse maşallahım var, tam 3.5 kilo birden almışım. Doğal olarak Şenol Bey'den fırça yedim. Tatlı haftada bire düşmüştü. Dondurma bile olsa, haftada bir! Bendeki kilo alma Kuzey'e de yansımış, ölçüleri 2 hafta önden gidiyor.

Artık aşağı dönük olduğu için başı, hareketlerini çok daha net hissedebiliyordum. Karnımı oynatmaya başlamıştı. Hakan her seferinde geliyordu yanıma hissetmek için, ama "eşek sıpası" başka biri ellediğinde hemen kesiyordu tekmelemeyi :)

20 Hafta 4 günlük - 31 Mart 2007

Ve 15 gün aradan sonra yine Şenol Kalyoncu'nun kliniğine gittik. Annem de geldi bu sefer. Yaso yoktu. Şenol kilomun sonunda normale döndüğünü söyledi. Geçen kontrolde 1.5 kilo yerine 3.5 kilo almıştım çünkü. Bu sefer 1.5 kilo alarak 63.5'tan 65'e terfi ettim. Artık t-shirt ve kazaklarda da problem yaşıyorum. Yakında Hakan'ın kıyafetlerine sulanmaya başlayacağım :)

Kuzey Bey 370 gr olmuşlar. Tekmelerini o kadar sık olmasa da hissediyorum. belirli saatleri var: 10:00 - 11:00 arası, yemek esnasında ve öğleden sonra 14:00 - 15:00 arası. bir de akşam saatlerinde biraz biraz.

Çok zevkli bir olay bu, herkese tavsiye ederim. Aşağıda renkli ultrason görüntüsü var. Biraz korkunç görünüyor ama tamamen ses dalgalarının yansıma açısı yüzünden. Kendisi çirkin bir kara böcük.

Artık tekmeliyor :) 18 Hafta 2 günlük - 15 Mart 2007

Evet ilk tekmeleri hissetmeye başladım, Hakan sadece bir tane hissedebildi ama olsun, o da yeterli. Doktorumun tavsiyesi üzerine Eyüp Ekici'den de randevu almıştım ve bugün kontrole gittik. Maşallah Kuzey'in hiç bir sorunu gözükmüyormuş. (evet adı Kuzey çağan urhan olacak, ama o hala bir Tipi :P )

Boyu 21 cm, kilosu ise 300 gr. Sanki içeride çok yer varmış gibi bacaklarını uzatmış yatıyordu, keyfi beyde yok. Aşağıdaki görüntüde hatları çok belli, herkes Hakan'a benzediğini söylüyor.

%100 erkek - 16 Hafta 6 günlük - 5 Mart 2007

Doktorumuz %100 erkek dedi, ve biz ultrasonda pipisini gördük :) Gerçi zor oldu biraz, çünkü kendileri bağdaş kurmuştu, bacaklarından başka bir şey görünmüyordu. Sonunda biraz kıpırdandı da cinsiyetini öğrenebildik. En çok babam sevindi bu işe. Herhalde iki kız çocuktan sonra bir erkek torun onu mutlu etmiştir...



Yukarıdaki görüntüde sanırım bize sırtı dönük. Bu ayki görüntüler pek anlaşılmıyor. Aşağıdakinde ise Darth Vader'ı andıran kısım (sağdaki resim) kafatası ve göz çukurları imiş :)

Kan Testi Sonuçları - 13 Hafta 4 günlük - 9 Şubat 2007

Dün akşam yemeğini yerken doktorum aradı. 2li test sonuçlarını almış, bilgi vermek için aramış. Bana birtakım oranlar söyledi: 1/950, 1/9600, 1/4750 gibi şeyler, tabii ben 2 dakika içinde unuttum ne olduklarını. Sonuçta olan şu: oranlar gayet iyiymiş, ileri tetkiklere (amniyosentez gibi) gerek yokmuş. Sevindik tabi ki.

Bir de dün gece 2 de kalktım, midemde garip hareketler oluyordu. Acaba bebiş mi dedim? Ama daha çok erken, en az 2 hafta daha var.

Başparmağını emiyor!

13 Hafta 0 günlük - 5 Şubat 2007. Ve başparmağını emiyor!

Çok ilginçti ultrason görüntüleri, bebiş sürekli hareket ettiği için ense kalınlığını ölçmek zor oldu. Dönüyor, parmağını emiyor, uyumaya çalışıyor, balık gibi sürekli hareket ediyordu. Sanırım akvaryum gibi hissediyorum kendimi :P boyu 6.9 cm (baş - popo mesafesi). bacakları da 3 cm miş. doktorum Şenol Kalyoncu hafif bir çıkıntı gördü, belki penis olabilir dedi, %51 ihtimal erkekmiş :)

Kan da verdim. Bakalım, sonuçları bekliyorum artık. Bebişin kolları, bacakları, mide ve kalbini gördük. Tabii emmeye çalıştığı başparmağını da. Aşağıdaki resme tıklarsanız, büyük resim açılacak, ne demek istediğimi daha iyi görürsünüz.

Bu da 3 boyutlu ultrasonla taranmış hali.

Aslında bu görüntü renkliydi ekranda. Şenol Bey "Renkli çıktısını ister misin?" diye sordu bana. Ben de baktııım baktıııım ve görüntüyü pek bir şeye benzetemediğim için "Benim için pek bir şey ifade etmiyor. Almayalım" deyiverdim. Sanırım beni artık ilgisiz, deli bir anne adayı zannediyor olmalı :) Aslında şimdi bakıyorum da baya baya gözleri kulaklar belli. Tüh keşke alsaymışım. Neyse bir dahaki teklifin üzerine atlayacağım hemen.

Henüz hiç bir hareketini algılamıyorum bebişin, yoksa duramazdım yerimde. O da durmuyor çünkü.

Bizimkiler - 22 Ocak 2007

Evet sayfada hain :P anne ve kardeşimin ayrıca şirin kayınvalidem ve hain :P görümce benanın fotoğrafları.

3. ultrasonu beklerken - 22 Ocak 2007

Annem ve babam burada olmadığı için ben de naz yapamıyorum kimseye :) Sevgili kayınvalidem halime acıdı ve taa İstanbul'lardan geldi. 3 gündür eve gidiyoruz sofra hazır (ellerine sağlık şeker annecik), yemekler harika, evde bir şenlik havası.

Şubattaki ultrasonu biraz endişe ve merakla bekliyorum. 11-14 hafta testi diye bilinen ense kalınlığı ölçme testi yapılacak ve bebeğimizin Down sendromu olasılığı belirlenecek. Bir de belki (az bir ihtimalmiş ama) cinsiyeti belli olacak kunduzun.

Bebiş Kıyafetleri - 25 Ocak 2007

Geçen haftalarda arkadaşım Banu dayanamayıp bana miniminnacık bebiş kıyafetleri almış. O kadar küçük ve şekerler ki; bir bebeğin o kadar küçük olabileceğine inanamıyorum bir türlü. Siz de ne kadar minik olduklarını fotoğraftan görebilirsiniz. Teşekkürler Banu; çünkü o kıyafetleri her görüşümüzde içimiz kıpır kıpır oluyor ve mutlulukla gülüyoruz :) Hatta ben kıyafeti ısırmaya çalışıyorum... -devrim-

8 hafta 6 günlük

Kocaman olmuş. 21mm. Kalbi pıtır pıtır... Sanırım baba dedi.

Ben hala hamilelik belirtileri göstermiyorum (devrim), kilom aynı. bulantım yok (Allah'a şükür), sürekli kendimi tok hissetmemin dışında bir fark yok. Belki bu kadar sık yemek yemeye alışık olmadığım için olabilir. Canım da bir şey istemiyor. Yoksa hamile değil miyiiiiim :)

Aşermesi gibi bir durumum da yok. Uyku, halsizlik (bunlar kitaptan ve internetten okuduğum kadarı ile olmasını beklediğim şeyler), bulantı, damarların belirginleşmesi, yemekleri aşırı isteme ya da yemeklerden tiksinme, hiçbiri yok. Aslında et ürünlerine daha az ilgi duymaya başladım. Gerçi yine ultrason esnasında pıt pıt atan o kalp sesi beni gerçekle yüzleştirdi, bir bebiş taşıyorum :)

Kardeşim Amerika'da, annemler de yanındalar. Şubatta dönecekler. Kardeşimi durduramıyorlarmış, ne zaman bir alışveriş merkezine gitseler Evren hemen bir bebek mağazasına dalıyormuş. Bazen çok heyecanlanıyorum. Bazen de hamile olduğumu unutuyorum. Hakan (bir tanecik eşim) her sabah hiç üşenmeden kalkıp bana portakal suyu sıkıyor. Kahvaltımızı hazırlıyor, ben de bir yarım saat daha miskinlik yapıyorum. Haftasonları da rol değişimi oluyor.